ADELI ailesi

Bununla birlikte, ebeveyn olmanın zorlukları hakkında açık tartışmalar nadirdir - özellikle de bir ebeveyn veya çocuk zorluklar yaşadığında veya bir hastalıkla mücadele ettiğinde. Sonuç olarak ebeveyn tükenmişliği daha yaygındır.

Bir çalışmada, sağlıklı çocukların ebeveynlerinden oluşan bir kontrol grubu ile kronik hastalığı olan çocukların ebeveynlerinden oluşan bir grup karşılaştırılmıştır. Hasta çocukların ebeveynlerinin %36'sının klinik tükenmişlik belirtileri gösterdiğini bulmuşlardır. Bununla birlikte, kontrol grubunun %20'si de tükenmişlikten muzdaripti.

Ancak, ebeveynler üzerindeki sorumluluk yükü ve sosyal baskı göz önüne alındığında bu sonuçlar şaşırtıcı olmamalıdır. Tükenmiş bir ebeveynin daha az enerjisi ve daha az sabrı vardır. Dışarıdan destek ve anlayış olmadan dengeyi yeniden sağlamak neredeyse imkansız olabilir.

Böyle anlarda, ebeveyn destek gruplarından yardım alınabilir - sadece profesyonel olanlar değil, aynı zamanda velilerin kendileri tarafından oluşturulan gayri resmi olanlar da.
Araştırmalar, destek gruplarının ebeveynlik becerilerini, güç duygusunu, bir gruba ait olma duygusunu ve hatta öz saygıyı geliştirmeye ve teşvik etmeye yardımcı olduğunu göstermektedir.

Dedikleri gibi - güç gruptadır. Kendimizi iyi hissedeceğimiz, zorluklarımızı, korkularımızı ve aynı zamanda sevinçlerimizi korkmadan paylaşabileceğimiz gruplar aramaya ve bu gruplara katılmaya değer. Ebeveynler bazen çocukları sorun yaşadığında kötü ebeveyn olduklarını düşünürler. Sonuç olarak, utanç ve mahcubiyetleri diğer ebeveynlerle deneyimleri hakkında konuşmalarını engelleyebilir. Dahası, veliler sadece kendilerinin zorluklar yaşadığı ve diğer ailelerin daha kolay ve huzurlu bir hayat sürdüğü izlenimine kapılabilirler. Diğer ebeveynlerin çocuklarıyla mükemmel ilişkileri olduğu ve çocukları acı çektiğinde ne yapmaları gerektiğini bildikleri ve sadece bizim ebeveynliğin zorlukları ve sıkıntıları içinde kaybolduğumuz hissi, esenlik duygumuzu etkili bir şekilde zayıflatabilir.

Bu nedenle, güvenli bir destek grubu katılmaya değer paha biçilmez bir deneyimdir. Diğer kusurlu ebeveynlerle iletişim, velilere yalnız olmadıklarını ve diğer ebeveynlerin de günlük olarak benzer durumlar ve zorluklar yaşadıklarını hatırlatır.

Lindström C., Aman J., Norberg A.L. (2010) Kronik hastalığı olan çocukların ebeveynlerinde tükenmişlik belirtilerinin artmış prevalansı, Acta Paediatrica